تفاوت لوله گرمایش خشک و لوله گرمایش مایع

ماده گرمایشی متفاوت است و لوله گرمایشی انتخاب شده نیز متفاوت است. محیط‌های کاری مختلف، جنس لوله گرمایشی نیز متفاوت است. لوله گرمایشی را می‌توان به گرمایش خشک با هوا و گرمایش مایع تقسیم کرد، در استفاده از تجهیزات صنعتی، لوله گرمایش خشک بیشتر به لوله گرمایشی از جنس فولاد ضد زنگ و بخاری پره‌دار تقسیم می‌شود. ویژگی مشترک آنها استفاده از فولاد ضد زنگ، استفاده از سیم گرمایشی الکتریکی و انتقال حرارت به هوا است، به طوری که دمای ماده گرم شده افزایش می‌یابد. اگرچه لوله گرمایشی امکان سوزاندن خشک را فراهم می‌کند، اما هنوز بین لوله گرمایشی با سوزاندن خشک و لوله گرمایشی با مایع تفاوت وجود دارد.

لوله گرمایش مایع: باید ارتفاع سطح مایع و خورنده بودن مایع را بدانیم. لوله گرمایش مایع باید در حین استفاده کاملاً در مایع غوطه‌ور شود تا از پدیده سوختن خشک لوله گرمایش الکتریکی جلوگیری شود و دمای سطح آن خیلی بالا باشد که منجر به ترکیدن لوله گرمایش می‌شود. اگر لوله گرمایش آب نرم شده معمولی باشد، جنس فولاد ضد زنگ معمولی 304 را انتخاب می‌کنیم، مایع خورنده است، با توجه به اندازه خوردگی می‌توان جنس فولاد ضد زنگ 316، لوله گرمایش الکتریکی تفلون، لوله تیتانیوم و سایر لوله‌های گرمایش مقاوم در برابر خوردگی را انتخاب کرد. اگر قرار است کارت روغن را گرم کنیم، می‌توانیم از جنس فولاد کربنی یا فولاد ضد زنگ استفاده کنیم، هزینه مواد فولاد کربنی کمتر است، در روغن گرمایش داخلی استفاده می‌شود و زنگ نمی‌زند. اگر بار سطحی روغن گرمایش خیلی زیاد باشد، دمای روغن خیلی بالا خواهد بود و به راحتی باعث ایجاد حادثه می‌شود، باید مراقب باشیم. پدیده رسوب و تشکیل کربن روی سطح لوله گرمایش باید به طور منظم مشاهده شود و باید اقداماتی برای جلوگیری از تأثیر بر اتلاف گرما و کوتاه شدن عمر مفید انجام شود.

لوله گرمایش خشک: لوله گرمایش از جنس استیل ضد زنگ برای فر، لوله گرمایش تک سر برای گرمایش سوراخ قالب، لوله گرمایش پره ای برای گرمایش هوا وجود دارد و همچنین می‌توان اشکال و توان‌های مختلفی را بر اساس نیاز طراحی کرد. در شرایط عادی، توان لوله گرمایش خشک نباید از 1 کیلووات در هر متر تجاوز کند و در صورت گردش فن می‌توان آن را تا 1.5 کیلووات افزایش داد. از منظر در نظر گرفتن عمر آن، بهتر است کنترل دما در محدوده‌ای که یک لوله می‌تواند تحمل کند، کنترل شود تا لوله همیشه گرم نشود و از دمایی که لوله می‌تواند تحمل کند، فراتر نرود.